Ruim vier jaar voor het coronavirus berucht werd, hoorden we angstaanjagende verhalen over het zikavirus in Brazilië. Het begon in mei 2015. Het virus, verspreid door steekmuggen van de Aedesfamilie, zou voor de ongeboren vrucht gevolgen kunnen hebben. De waarschuwingen leken erg aangedikt want het virus vormde geen risico voor mannen en ondanks dat zwangere vrouwen gevaar zouden lopen, bestond er geen bedreiging voor niet-zwangeren. Vaccins zouden desondanks uiterst noodzakelijk zijn. Wat speelde hier precies? Was hier sprake van een echte dreiging of ging het om geslepen angstmarketing voor vaccins?

Door C.F. van der Horst
5 februari 2016, geactualiseerd op 1 september 2022

Ondanks de kleine risicogroep was de roep om vaccinatie tegen het zikavirus groot. Je hebt echter niet zomaar een vaccin, want onderzoek naar effectiviteit en vooral veiligheid kost vele jaren. Volgens het College of Physicians of Philadelphia, gevestigd in de geboorteplaats van de Amerikaanse geneeskunde, is de ontwikkeling van vaccins een lang en complex proces dat vaak 15 jaar duurt en waar publiek-private inspanning (een combinatie van overheid en industrie) mee gemoeid is.

Al dat jarenlange onderzoek bleek echter overbodig voor een zikavaccin. Indiase wetenschappers beweerden reeds in februari 2016 dat ze een vaccin tegen het zikavirus ontwikkeld hadden. Had de medische wetenschap een geniale sprong gemaakt door 15 jaar onderzoek over te slaan?

Was er eerst het ebolavirus, het zikavirus volgde. Dit virus vormt een bedreiging voor de ongeboren vrucht van zwangere vrouwen en baby’tjes met een te kleine schedelomvang zouden het gevolg kunnen zijn (microcefalie). De media propageerde dat de oplossing vaccinatie zou zijn.

We zagen iets soortgelijks eerder gebeuren met de Mexicaanse griep, toen moest opeens heel Nederland gevaccineerd worden. Die hetze werd destijds aangewakkerd door Ab Osterhaus, die als voorzitter van de vaccinatie-lobbygroep ESWI graag 75% van alle ouderen wil vaccineren en een pandemie als bonus koestert. Het creëren van een gevaarlijke wereld met rampscenario’s veroorzaakte veel onrust, kostte u als belastingbetaler enorme bedragen (tot 700 miljoen euro!) en bleek achteraf een storm in een glas water.

Het zikavirus bleek de opmaat naar het coronavirus (SARS-CoV-2) dat eind december 2019 ineens de wereldbevolking bedreigde. Tenminste, dat deed de Wereldgezondheidsorganisatie geloven en de boodschap van dat supranationale orgaan werd overgenomen door overheden. Computermodellen schetsen doemscenario’s en extreme maatregelen werden ingevoerd die het economische en sociale leven grote schade toebrachten. Het was wachten op een vaccin dat, net als bij het zikavirus, in no time ontwikkeld moest worden. Iedereen zou gevaccineerd moeten worden, zo luidde de mantra.

Vergeleken met de voorspellingen van de computermodellen bleek de door SARS-CoV-2 veroorzaakte ziekte enorm mee te vallen. De gevolgen waren vergelijkbaar met een ernstige griep. Hoewel er verschillende soorten griepvirussen bestaan, wilde men duidelijk maken dat het niet zomaar een griep betrof en gaf de ziekte een eigen naam, COVID-19. De verschillen zijn echter klein. Net zoals ieder jaar gebeurt tijdens een griepepidemie, maakte COVID-19 talrijke slachtoffers onder ouderen en mensen met onderliggende aandoeningen zoals obesitas. Hoewel mensen ook buiten die groepen COVID-19 konden krijgen en sommigen te kampen kregen met restverschijnselen, bleef het overgrote merendeel van de bevolking ongemoeid – ook weer net zoals bij iedere andere vorm van griep.

Het werkelijk grote verschil met eerdere griepepidemieën was de aandacht in de media, waar je letterlijk ieder uur van de dag hel en verdoemenis kreeg te horen. Kennelijk moest de bevolking goed bang gemaakt worden, net zoals bij de Mexicaanse griep en het zikavirus gebeurde, maar nu op veel grotere schaal. Vanwege de angst werden vaccins zonder het gebruikelijke onderzoek naar veiligheid en effectiviteit versneld op de markt gebracht. Vaccinatie was weliswaar niet verplicht maar wilde je naar een activiteit of het buitenland, ontkwam je er niet aan. Hoeveel mensen zouden een experimenteel coronavaccin genomen hebben als ze niet zo bang waren gemaakt of als hun bewegingsvrijheid zonder niet zo lastig was gemaakt?

En wie profiteerde het meest van de angst? De farmaceutische industrie vaarde er bijzonder wel bij. De medicijnfabrikanten maakten recordwinsten en hun CEO’s werden miljardair. Met de geringe verschillen met gangbare griepepidemieën en de woekerwinsten van de industrie kunnen we rustig spreken van angstmarketing.

We gaan weer even terug naar de Mexicaanse griep. De paniek die de verhalen over deze aandoening veroorzaakte, was zo groot dat door een versnelde registratieprocedure het standaard medisch onderzoek voor de zogenaamde pandemische influenzavaccins werd overgeslagen – net als in 2020 gebeurde voor de coronavaccins. De werkzaamheid was niet onderzocht en er was alleen informatie beschikbaar over de veiligheid. Toch werden ze voor de hoofdprijs ingekocht.

Bij het griepmiddel oseltamivir (Tamiflu^®) bleek het nog erger. Het Geneesmiddelenbulletin meldde in een terugblik op het medicijn: “Aanvankelijk gerapporteerde positieve effecten van het middel waren vooral gebaseerd op ongepubliceerd onderzoek, dat was gesponsord door de fabrikant en ten dele was geschreven door ghostwriters. Er zijn inmiddels meldingen van zeldzame en ernstige bijwerkingen.”

Onderzoeksjournalist Daan de Wit schreef over de Mexicaanse griep: “Terwijl allang bekend was dat het ging om een milde griep, is toch alles op alles gezet om een paniek van pandemische proporties te realiseren.”

Zou dit bij het zikavirus ook het geval geweest kunnen zijn? Ging het om vaccinmarketing? En wat denkt u van de ophef over de coronagriep en de versnelde markttoelating van vaccins tegen het coronavirus SARS-CoV-2? Is er niet een patroon zichtbaar?

Volgens de WHO werd het zikavirus voor het eerst in 1947 in Oeganda gesignaleerd in rhesus aapjes. In het zelfde jaar vroeg J. Casals namens de Rockefeller Foundation patent op het virus aan (je kunt het virus thans onder de naam ATCC^®VR-84^TM gevriesdroogd online bestellen). Vijf jaar later trof men het aan in mensen in Oeganda en in Tanzania. De symptomen bleken niet ernstig en varieerden van milde koorts en huiduitslag tot ontsteking van het oogslijmvlies. In 2013 was er een uitbraak in Frans Polynesië en in 2015 in Brazilië. In dat laatste land constateerde men in datzelfde jaar dat er meer dan normaal geboorteafwijkingen voorkwamen: pasgeboren kinderen leden aan microcefalie, een afwijking van het centrale zenuwstelsel waarbij de schedelomvang te klein is en de hersenen zich niet volledig ontwikkelen.

Wordt microcefalie door het zikavirus of door vaccins veroorzaakt?

Omdat toevallig ook het tot dan toe vrij onschuldige zikavirus werd aangetroffen, wees men de afwijking eraan toe. Daar was echter geen wetenschappelijke grondslag voor. De onafhankelijke onderzoeksjournalist Jon Rappoport meldde een groot verzuim, want men liet na om een biopsie te nemen. Zou men daarin onder de elektronenmicroscoop grote hoeveelheden zikavirussen aantreffen, had men reden om de microcefalie aan het zikavirus toe te schrijven. Andere vormen van onderzoek zoals de antilichamen- en de PCR-test blijken onbetrouwbaar te zijn om met zekerheid te kunnen vaststellen of er een infectie met het zikavirus is. En om — nadat het virus 69 jaar lang tamelijk ongevaarlijk was — een verband te leggen tussen het zikavirus en de geboorteafwijking voert al helemaal ver. “Het is geen wetenschap,” aldus Rappoport.

Het is interessant dat Rappoport al in verband met het zikavirus de gebrekkigheid van de PCR-test benoemde, jaren voordat deze bij de coronagriep grootschalig ingezet werd. Het gebruik van de test was zinloos, want de PCR-test is niet in staat acute infectie, aanhoudende besmettelijkheid en werkelijke ziekte vast te stellen. Bovendien had de PCR-test geen enkele invloed op de COVID-sterfte. Als de test positief was, werd dit door gezondheidsinstituten als de Amerikaanse CDC en het Nederlandse RIVM onterecht als maat gebruikt voor de maat van infectie en verspreiding.

In verband met het zikavirus concludeerde het 18-koppige Emergency-panel van de WHO in 2016 dat er sprake was van een noodtoestand, vanwege “een sterk vermoeden van een oorzakelijk verband tussen zika-infectie tijdens de zwangerschap en microcefalie.” Wel voegt het panel er in dezelfde zin aan toe waarvan Rappoport al gewag maakte: “…hoewel het nog niet wetenschappelijk bewezen is.” Ondanks het gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing vonden de experts dat het tijd was voor onrust. Er zou een bedreiging voor de volksgezondheid in andere delen van de wereld zijn. Daarom is een gecoördineerde internationale respons nodig om de bedreiging in de aangedane landen en een verdere internationale verspreiding te beperken, zo redeneerden de paniekzaaiers. De roep om vaccinaties begon. Zouden er Ab Osterhausen in dat panel zitten? En heeft dit panel niet precies hetzelfde patroon gevolgd bij de coronagriep?

Leent de Wereldgezondheidsorganisatie zich voor de angstmarketing van de vaccinindustrie?

De WHO heeft sinds lang haar onafhankelijkheid verloren. De grootste donateur, Bill Gates, heeft flinke belangen in de vaccinindustrie.

Op 15 juni 2016 publiceerde het toonaangevende The New England Journal of Medicine de voorlopige resultaten van een grote studie van zwangere Colombiaanse vrouwen die besmet zijn met het zikavirus. Onder de babies van 11.944 vrouwen met klinische symptomen van zika-infecties werden geen gevallen van microcefalie of andere afwijkingen gevonden. Ofschoon het hier om voorlopige bevindingen gaat, maken ze het verband tussen het zikavirus en microcefalie wel erg onwaarschijnlijk.

Het is opmerkelijk dat het Braziliaanse ministerie van Volksgezondheid aan het eind van 2014 aankondigde om alle Braziliaanse zwangere vrouwen te inoculeren tegen tetanus, difterie en kinkhoest (TDAP-vaccinaties) om met name kinkhoest bij jonge zuigelingen te voorkomen. De Braziliaanse kinderarts Dr. Marco Aurélio Palazzi Sáfadi schreef kort daarna dat permanent toezicht op deze vaccins nog steeds nodig is “om meer solide bewijs van de langetermijnveiligheid en effectiviteit van immunisatieprogramma’s tegen TDAP tijdens de zwangerschap” te krijgen.

Een jaar later werden er meer kinderen geboren met microcefalie. Hoewel ook hiervoor geen harde wetenschappelijke grond bestaat, is de TDAP-vaccinatie een meer voor de hand liggende verklaring voor de hersenafwijking dan het zikavirus. Immers, het zikavirus is meer dan 70 jaar tamelijk onschuldig gebleken, terwijl de TDAP-vaccins direct op de doelgroep van zwangere vrouwen waren gericht en de vaccinatie werd toegediend in het jaar voorafgaande aan de stijging van microcefalie bij pasgeboren kindjes.

Vaccins hebben altijd bijwerkingen. Zelfs de pro-vaccinatie Centers for Disease Control and Prevention (CDC) in de VS meldt met vette letters op haar website: “Elke vaccinatie kan bijwerkingen veroorzaken.” Zo zijn er aanwijzingen voor het verband tussen autisme en vaccins tegen bof, mazelen en rode hond. De CDC beschikte over bewijzen voor deze connectie, maar deze werden onder het tapijt geveegd. Voor bijwerkingen van de coronavaccins heeft Bijwerkingencentrum Lareb tot en met 21 augustus 2022 maar liefst 229.383 meldingen ontvangen. Ook voor deze vaccins zijn er aanwijzingen dat ze (ernstige) schade kunnen veroorzaken, maar deze komen in de media niet of nauwelijks aan de orde. Het waarom laat zich raden.

Het afwentelen van de schuld van een stijging in het aantal pasgeborenen met microcefalie op het zikavirus past uitstekend in een marketingstrategie. Immers, het leidt de aandacht af van de meer voor de hand liggende schadelijkheid van de TDAP-vaccins en, nog beter, het wijst op de ‘noodzaak’ om vaccins te kopen. Zo slaat men twee vliegen in een commerciële vaccinatieklap.

De strategie is dan:

1. Vind een virus
2. Gebruik de media om mensen angst aan te jagen
3. Verkoop vaccins als oplossing.

Stap 2 past prima in “ziektepromotie”. Zoals in het boek Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid is gedocumenteerd, mag een farmaceut in de meeste landen naar de consument geen reclame maken voor medicijnen. Ze mogen echter wel “reclame” maken voor ziekten. Zoals u hierboven hebt kunnen lezen, kan men hiervan uitermate rijk worden.

“Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid” documenteert de diverse bedekte methoden van de farmaceutische industrie om haar producten, waaronder vaccins, aan de man te brengen.

De 28e editie van de Olympische Zomerspelen werden in 2016  in Rio de Janeiro gehouden, heel toevallig vijf-zes maanden na de roep om vaccinaties tegen het zikavirus. Meer dan 11.000 atleten en 50.000 vrijwilligers waren actief op de spelen. Bovendien trok een menigte verslaggevers en drommen supporters naar Brazilië (er werden 7,5 miljoen kaartjes verkocht). Natuurlijk kregen allen het advies om zich te laten vaccineren. Vanuit dat perspectief was het geweldig dat er op zo een korte termijn een zikavirus-vaccin was ontwikkeld zonder het gebruikelijke doorlooptraject van vijftien jaar.

Waren zikavaccins nodig voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro?

De vraag blijft of dat toevallig een vaccin was dat men al jaren op de plank had liggen en waarbij men een virus zocht dat “paste”? Het lijkt er haast op dat de bijwerkingen van het TDAP-vaccin verdoezeld zijn de de zikavirus-uitbraak is aangegerepen om meer vaccins te slijten.  Al decennia is het zikavirus vrij onschuldig. Inoculeert men zich nu net als bij de Mexicaanse griep voor spek en bonen? En welke risico’s en gevaren zijn met het zikavirusvaccin verbonden?

Deze vragen zijn interessant maar overbodig indien het lichaam blaakt van gezondheid. Het boek Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid vertelt u wat u en uw familie kunnen doen om gezond te blijven, zodat vaccinatie – ook van uw kinderen –  niet nodig is. Een gezond lichaam heeft van nature een sterk immuunsysteem en wordt niet snel ziek.

Hoe kan het dat organisaties als de WHO adviezen geven die niet voor het algemeen nut zijn? En dat later in nog extremere mate herhaalt? Hoe kunnen overheden zich zo laten misleiden? Wat kunt u er zelf tegen doen?

Wilt u allereerst een kennismaking? Vraag nu hier gratis het eerste hoofdstuk aan!

Copyright © 2016, 2022 C.F. van der Horst, Per Veritatem Vis. Alle Rechten voorbehouden.