De code van Neurenberg, het tribunaal en het proces

DE CODE VAN NEURENBERG EN UW VEILIGHEID

Uw recht om potentieel gevaarlijke medische experimenten te weigeren

Nieuwe medicatie wordt qua veiligheid en werkzaamheid in een medisch experiment onderzocht. Een experiment is een handeling of procedure die onder gecontroleerde omstandigheden wordt uitgevoerd om een onbekende werking te ontdekken, een effect te meten of een hypothese te testen of te stellen. Bij medische experimenten wordt gebruik gemaakt van proefpersonen. Zoals de afschuwelijke medische experimenten door nazi-dokters in concentratiekampen in de Tweede Wereldoorlog en door Japanse artsen van Eenheid 731 in Mantsjoerije hebben aangetoond, hebben mensen in het algemeen en proefpersonen in het bijzonder bescherming nodig.

De oudste internationale code voor ethisch klinisch onderzoek bij mensen werd naar aanleiding van deze mensonterende wantoestanden vastgelegd in de Code van Neurenberg van 1947. In 1948 volgde de Verklaring van Genève en in 1964 de Verklaring van Helsinki waarvan u de laatste editie uit 2013 elders op deze website kunt lezen. Deze richtlijnen zouden de veiligheid van proefpersonen in medische experimenten moeten waarborgen. Houdt men zich aan deze codes en beschermen zij u daadwerkelijk?

Door C.F. van der Horst
30 januari 2016, geactualiseerd 16 oktober 2022

Geen wetenschap maar marketing

Daar medicijnen altijd “bijwerkingen” vertonen en met een kleine uitzondering niet kunnen genezen, is het ten zeerste de vraag of de Code van Neurenberg en de Verklaringen van Genève en Helsinki bij de experimenten die medicijnonderzoek  genoemd worden, wel echt nageleefd worden. Immers, uit het verleden is gebleken dat er met dergelijk onderzoek gesjoemeld is. Het kostte aan vele duizenden mensen het leven.

Cruciaal voor welke medische interventie dan ook is dat de onderliggende theorie op basis waarvan een potentieel medicijn zou moeten werken, correct is. Juist hier slaat men de plank nog al eens (helaas niet altijd onopzettelijk) mis. Marketing in de vorm van commerciële wetenschap is in veel gevallen belangrijker dan academische wetenschap. Hier volgen een paar voorbeelden.

Onbewezen cholesterol-mythe

Aan de basis van experimenten met statinen (cholesterolverlagers) staat de cholesterolhypothese die evenzeer onbewezen is. Statinen zijn bij slechts één op de honderd mensen werkzaam en veroorzaken bij hem of haar een cholesterolverlaging, terwijl bijwerkingen bij iedereen kunnen ontstaan. De vraag is of een cholestreolverlaging werkelijk wenselijk is, want datzelfde cholesterol is

  • nodig voor de aanmaak van vitamine D, steroïdhormonen (bijvoorbeeld cortisol en aldosteron en bijnier-androgenen) en geslachtshormonen zoals testosteron, oestrogenen en progesteron.
  • een belangrijk bestanddeel van de celmembraan. Het draagt bij aan de structuur en moduleert de flexibiliteit ervan.
  • een bestanddeel van galzout dat bij de spijsvertering wordt gebruikt om de opname van de in vet oplosbare vitaminen A, D, E en K te vergemakkelijken.

Ondanks de haperende en onbewezen theorieën behoren statinen, ondanks hun gevaren, tot de best verkopende medicijnen en is het geen probleem om medische experimenten voor nieuwe versies goedgekeurd te krijgen. Zoals u hieronder zult lezen, geldt dit ook voor de zogenaamde selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s).

Niet wetenschap, maar marketing zet de toon.

Chemische onbalans: verzonnen verhaal

Hoezeer marketing een rol speelt, blijkt uit het verhaal van de “chemische onbalans in de hersenen”. Dat is rechtstreeks afkomstig uit de marketingmachine van de farmaceutische industrie en ontbeert harde wetenschappelijke onderbouwing. Er bestaat geen enkele test die of enig onderzoek dat deze onbalans ooit heeft aangetoond. De middelen die deze chemische onbalans zouden moeten remediëren, de selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s), bleken geassocieerd met (zelf)moord. Toch werd er op basis van deze onbewezen “chemische onbalans” medicijnonderzoek met menselijke proefpersonen uitgevoerd nota bene met goedkeuring van daarvoor aangestelde medisch-ethische toetsingscommissies.

Medicijnen en ernstige schade

De chemische stoffen (medicijnen) die bij medeicijnonderzoek worden getest zijn verre van ongevaarlijk: zo leidde een dergelijk experiment in Frankrijk tot in elk geval een dode en vijf anderen met mogelijk onherstelbare hersenschade. In de zomer van 2015 bleek dat een GlaxoSmithKline studieverslag van een medicijnenexperiment met paroxetine (verkocht als Seroxat® in Nederland en Paxil® in de VS) was vervalst. Niet alleen was het middel niet veilig, het was zelfs gevaarlijk: er waren 2,6 keer zoveel schadelijke voorvallen, 4 keer zoveel psychiatrische problemen en 10,3 keer zoveel zelfmoorden vergeleken met de controle groep.

Weggemoffelde bijwerkingen en sterfgevallen

Deze gegevens werden door een statistische bewerking weggemoffeld waardoor het middel niet alleen goed leek te werken, maar ook ongevaarlijk zou zijn. Uit heronderzoek bleken beide niet waar te zijn, maar ondertussen was paroxetine door het met veel bombarie gepubliceerde verslag een bestseller geworden. Het middel wordt gelinkt aan moord en zelfdoding.

Bovenstaande gevallen zijn te weinig bekend en daardoor komt er geen druk op overheid of adviescommissies om de Code van Neurenberg strikt na te leven.

Noodzaak voor eerlijk onderzoek

In Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid vindt u informatie die u beschermt tegen misbruik van uw rechten als patiënt. Niet alleen voor hen die meedoen aan wetenschappelijk onderzoek is dit van cruciaal belang, maar eigenlijk voor iedereen die ooit een medicijn heeft gebruikt of zal gebruiken. Het is zaak om eerlijk onderzoek te eisen en waar mogelijk natuurlijke oplossingen de voorkeur te geven volgens artikel 2 van de Code van Neurenberg (zie hieronder). Helaas blijken economische belangen vaak de overhand te hebben, waardoor dit artikel genegeerd wordt.

“Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid” beschrijft belangenverstrengeling van bewindvoerders en wetenschappers, massamarketing van de farmaceutische industrie en leugens waarmee artsen alsook ú bedrogen worden.

“Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid” beschrijft belangenverstrengeling van bewindvoerders en wetenschappers, massamarketing van de farmaceutische industrie en leugens waarmee artsen alsook ú bedrogen worden.

CCMO en de Code van Neurenberg

De Code van Neurenberg en de Verklaring van Helsinki zijn essentieel voor het opstellen en uitvoeren van verantwoord medicijnonderzoek. in Nederland heeft de Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO), als uitvoerder van de Wet Medisch-wetenschappelijk Onderzoek met mensen (WMO) en toezichthouder erkende medisch-ethische toetsingscommissies (METC’s), een directe taak deze gedragscodes te bekrachtigen om zo te verzekeren dat geneesmiddelenonderzoek wordt gedaan volgens artikel 1 van de Code van Neurenberg: “zonder tussenkomst van enig element van geweld, fraude, bedrog, pressie, misleiding of enige andere verborgen vorm van beperking of dwang.”

De Centrale Commissie voor Mensgebonden Onderzoek is verantwoordelijk voor de Code van Neurenberg bij medicijnonderzoek.

De Centrale Commissie voor Mensgebonden Onderzoek (CCMO) is verantwoordelijk voor de Code van Neurenberg bij medicijnonderzoek.

De Nederlandse situatie

Al zijn de bovengenoemde experimenten in het buitenland uitgevoerd, Nederland wordt door dergelijke onderzoeken beïnvloed omdat medicatie gebaseerd op dat soort studies  ook in ons land toegelaten wordt. Daarom zouden de CCMO en het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) als eindverantwoordelijke instanties grip op de situatie moeten krijgen.

Het kennen, naleven en bekrachtigen van de Code van Neurenberg zou een stap in de goede richting kunnen zijn: moord, zelfmoord, hersenbeschadigingen en andere verschrikkelijke gevolgen zouden erdoor voorkomen kunnen worden. En wat denkt u van het voorkomen van het gebruik van experimentele en qua veiligheid en werkzaamheid onbewezen vaccins?

De originele Code van Neurenberg. Uit: "De processen van oorlogsmisdadigers voor de militaire tribunalen van Neurenberg".

De originele Code van Neurenberg. Uit: “De processen van oorlogsmisdadigers voor de militaire tribunalen van Neurenberg”.

Het is aan u om bij artsen, wetgevers en parlementariërs aan te dringen op naleving van zowel de Code van Neurenberg als de Verklaring van Helsinki en experimentele medicatie of ingrepen te weigeren.

De Code van Neurenberg

  1. De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk. Dit betekent dat de betrokkene handelingsbekwaam moet zijn om toestemming te geven; in een zodanige situatie moet verkeren dat hij in staat is zijn vrije keuze te maken zonder dat daarbij sprake is van enig element van geweld, fraude, bedrog, dwang, overdreven druk of een andere vorm van forceren of pressie. Daarbij moet hij voldoende kennis van en inzicht in de betrokken materie bezitten zodat hij in staat is een weloverwogen besluit te nemen. Dit laatste vereist dat, alvorens men de beslissing van de proefpersoon aanvaardt om met het experiment mee te doen, deze in kennis wordt gesteld van de aard, de duur en het doel van het experiment; de methode en de middelen waarmee het zal worden uitgevoerd; alle ongemakken en gevaren die redelijkerwijs te verwachten zijn; en de gevolgen voor zijn gezondheid of persoon die mogelijkerwijs uit zijn deelname aan het experiment kunnen voortvloeien. De plicht en de verantwoordelijkheid voor het vaststellen van de kwaliteit van het besluit om mee te doen, berust bij eenieder die het initiatief neemt tot, leidinggeeft aan of zich bezighoudt met het experiment. Het is een persoonlijke plicht en verantwoordelijkheid die niet straffeloos aan een ander kan worden gedelegeerd.
  2. Het experiment moet van dien aard zijn dat het vruchtbare resultaten oplevert voor het welzijn van de samenleving, die niet met andere methoden of studiemiddelen te verkrijgen zijn en niet willekeurig en overbodig van aard zijn.
  3. Het experiment moet zo zijn opgezet en gebaseerd op de resultaten van dierproeven en een kennis van de natuurlijke geschiedenis van de ziekte of ander onderzocht probleem, dat de verwachte resultaten de uitvoering van het experiment zullen rechtvaardigen.
  4. Het experiment moet zo worden uitgevoerd dat elk onnodig lichamelijk en geestelijk lijden en letsel worden voorkomen.
  5. Er mag geen experiment worden uitgevoerd wanneer er bij voorbaat reden is om aan te nemen dat de dood of invaliditeit het gevolg zal zijn; behalve misschien bij experimenten waarbij de experimenterende artsen ook als proefpersoon dienen.
  6. Het te nemen risico mag nooit groter zijn dan het humanitaire belang van het door het experiment op te lossen probleem bepaalt.
  7. Er moeten deugdelijke voorbereidingen worden getroffen en toereikende faciliteiten worden verschaft om de proefpersoon te beschermen tegen zelfs de geringste kans op letsel, invaliditeit of overlijden.
  8. Het experiment mag alleen worden uitgevoerd door wetenschappelijk gekwalificeerde personen. De hoogste graad van bekwaamheid en zorgvuldigheid dient in alle stadia van het experiment te worden vereist van hen die het experiment uitvoeren of eraan meewerken.
  9. Tijdens het verloop van het experiment moet de proefpersoon de vrijheid hebben het experiment te beëindigen indien hij een lichamelijke of geestelijke toestand heeft bereikt waarin voortzetting van het experiment hem onmogelijk lijkt.
  10. Tijdens het experiment moet de verantwoordelijke wetenschapper bereid zijn het experiment in iedere fase te beëindigen, indien hij bij inachtneming van de van hem verlangde zorgvuldigheid, superieure bekwaamheid en oordeelkundigheid, waarschijnlijke redenen heeft om aan te nemen dat voortzetting van het experiment waarschijnlijk zal leiden tot letsel, invaliditeit of de dood van de proefpersoon.

Bron: Trials of War Criminals before the Nuernberg Military Tribunals under Control Council Law No. 10, Vol. II, pp. 181-182. Washington, D.C.: U.S. Government Printing Office, 1949.

Meer weten?

Hoe komt het dat er maar zo weinig medicijnen zijn die echt genezen? Wat zijn bijwerkingen? Hoe komt het dat mensen die met medicijnonderzoek meedoen, soms overlijden? En dat zelfs nadat het medicijn op de markt is mensen het slachtoffer ervan kunnen worden? Wordt de Code van Neurenberg wel toegepast?

Krijg de feiten. Koop en lees het boek ‘Dodelijke leugens. Artsen en patiënten misleid’ vandaag nog.

Klik nu op de knop hieronder en ga naar de webshop.

Wilt u allereerst een kennismaking? Vraag nu hier gratis het eerste hoofdstuk aan!

 

Copyright © 2016, 2022 C.F. van der Horst, Per Veritatem Vis. Alle rechten voorbehouden.

U kunt helpen!

Vindt u dit bericht interessant? Wilt u meer van dit soort informatie? Steun ons door uw donatie!

ValutaBedrag